Salvador Dalí, Venus à la giraffe
Het beeld toont een geabstraheerde vrouw, gehuld van heupen tot voeten, met een opvallend kenmerk: haar hoofd is geplaatst op een disproportioneel lange, getextureerde nek, die groter lijkt dan haar lichaam. Deze vervorming, die haar de bijnaam 'giraffe' oplevert, is typerend voor de surrealistische stroming waar de kunstenaar deel van uitmaakte.
Het bovenlichaam is, in contrast met deze surrealistische elementen, geïnspireerd op de klassieke Venus-voorstellingen uit de Hellenistische periode. De vrouw is ontbloot van armen en haar borsten zijn zichtbaar. Uit haar buik, net onder de navel, steekt een lange, lege lade, die wordt ondersteund door een losstaande kruk. De lade, waarvan het uiteinde is voorzien van een knop, lijkt symbool te staan voor een innerlijke wereld, een terugkerend motief in het werk van de kunstenaar. De positie van de lade, in de buik van de vrouw, kan gezien worden als een verwijzing naar de oorsprong van het leven.
De sculpturen van Dali, die deel uitmaken van de surrealistische beweging van de 20e eeuw, worden vaak omschreven als manifestaties van het onderbewustzijn. Dali vond in de beeldhouwkunst een perfecte manier om de dromen en innerlijke gedachten die hij eerder in zijn schilderijen tot uitdrukking bracht, tastbaar te maken. Het contrast tussen de harde materialen en de onwerkelijke, droomachtige concepten die ermee worden verbeeld, fascineerde hem. De lade, een terugkerend symbool in Dali's werk, representeert volgens velen het innerlijke leven, de onzichtbare gedachten en gevoelens die zich in de mens afspelen.
Het gebruik van hybride wezens, zoals de vrouw met een giraffennek, is typisch voor Dali. Het stelt hem in staat om de interpretatieve kracht van dromen op een symbolische manier te tonen. De ‘Venus à la Giraffe’ intrigeert door haar asymmetrische en onverwachte vormen en door de bijzondere mix van surrealistische en klassieke elementen die samenkomen in een enkel kunstwerk. Dit werk is daarmee een krachtige verbeelding van zowel de droomwereld als de klassieke oudheid.
